Lieve familie, vrienden en bekenden.
Zoals jullie weten ligt Peter in het UMCG.
Middels deze mail willen we jullie op de hoogte houden van de situatie, zodat we niet elke keer als we thuis bij Nicky zijn de hele avond aan de telefoon hoeven hangen. Om even kort samen te vatten: Peter is vrijdagavond opgenomen in het Martiniziekenhuis vanwege een zwelling in zijn buik van ± 15- 20 cm. Maandagmorgen is hij (met de ambulance, wat vet spannend was) overgebracht naar het UMCG.
Middels deze mail willen we jullie op de hoogte houden van de situatie, zodat we niet elke keer als we thuis bij Nicky zijn de hele avond aan de telefoon hoeven hangen. Om even kort samen te vatten: Peter is vrijdagavond opgenomen in het Martiniziekenhuis vanwege een zwelling in zijn buik van ± 15- 20 cm. Maandagmorgen is hij (met de ambulance, wat vet spannend was) overgebracht naar het UMCG.
Inmiddels hebben daar al de volgende onderzoeken plaats gevonden
- echo van de buik
- urineonderzoek
- rontgenfoto
Omdat Peter heel slecht eet en drinkt is er besloten om een sonde in te brengen, zodat hij wat kan aansterken door de sondevoeding. Deze is inmiddels met veel pijn en moeite en verdriet voor Peter ingebracht. Ook kan hij zondag door de sonde gelaxeerd worden omdat hij maandag een ct scan van zijn buik krijgt. Peter weet dat de "zwelling" in zijn buik een tumor is, maar hij wil zelf liever het woord zwelling gebruiken.
De echo van de buik gaf niet voldoende informatie zodat er nu dus een ct scan gedaan wordt. Hopelijk geeft die voldoende informatie zodat er een behandeling gestart kan worden.
Dat wordt ook wel tijd want het wachten duurt voor ons allen heel erg lang. Peter is heel erg flink en houdt zich heel sterk.
Hij heeft wel aangegeven dat hij bang is, bang voor het onzekere.
Martin en ik proberen zoveel mogelijk bij hem te zijn, één van ons blijft 's nachts bij hem slapen.
Maar we moeten niet vergeten dat Nicky er ook nog is.
Gelukkig zijn er veel lieve mensen die haar opvangen na schooltijd. Peter zou het erg leuk vinden om post te krijgen, zijn ogen beginnen helemaal te stralen als we een stapeltje
post op zijn nachtkastje leggen. Hij voelt dan dat er aan hem gedacht wordt. Hier is zijn adres:
UMCG
Afdeling M2VA
Kamer 2 Peter Aikema
Postbus 11120
9700CC Groningen
Natuurlijk stellen wij alle telefoontjes heel erg op prijs, maar het is wel heel vermoeiend om 10x op een avond het zelfde verhaal te moeten vertellen.
Natuurlijk mag iedereen blijven bellen, maar we willen zo wie zo proberen om iedereen via de mail op de hoogte te houden. Een bemoedigend mailtje ontvangen vinden we ook erg leuk.
Hier wou ik het eerst bij laten.
Groeten Martin en Alide
- echo van de buik
- urineonderzoek
- rontgenfoto
Omdat Peter heel slecht eet en drinkt is er besloten om een sonde in te brengen, zodat hij wat kan aansterken door de sondevoeding. Deze is inmiddels met veel pijn en moeite en verdriet voor Peter ingebracht. Ook kan hij zondag door de sonde gelaxeerd worden omdat hij maandag een ct scan van zijn buik krijgt. Peter weet dat de "zwelling" in zijn buik een tumor is, maar hij wil zelf liever het woord zwelling gebruiken.
De echo van de buik gaf niet voldoende informatie zodat er nu dus een ct scan gedaan wordt. Hopelijk geeft die voldoende informatie zodat er een behandeling gestart kan worden.
Dat wordt ook wel tijd want het wachten duurt voor ons allen heel erg lang. Peter is heel erg flink en houdt zich heel sterk.
Hij heeft wel aangegeven dat hij bang is, bang voor het onzekere.
Martin en ik proberen zoveel mogelijk bij hem te zijn, één van ons blijft 's nachts bij hem slapen.
Maar we moeten niet vergeten dat Nicky er ook nog is.
Gelukkig zijn er veel lieve mensen die haar opvangen na schooltijd. Peter zou het erg leuk vinden om post te krijgen, zijn ogen beginnen helemaal te stralen als we een stapeltje
post op zijn nachtkastje leggen. Hij voelt dan dat er aan hem gedacht wordt. Hier is zijn adres:
UMCG
Afdeling M2VA
Kamer 2 Peter Aikema
Postbus 11120
9700CC Groningen
Natuurlijk stellen wij alle telefoontjes heel erg op prijs, maar het is wel heel vermoeiend om 10x op een avond het zelfde verhaal te moeten vertellen.
Natuurlijk mag iedereen blijven bellen, maar we willen zo wie zo proberen om iedereen via de mail op de hoogte te houden. Een bemoedigend mailtje ontvangen vinden we ook erg leuk.
Hier wou ik het eerst bij laten.
Groeten Martin en Alide
10 opmerkingen:
Beste Martin en Alide (en natuurlijk Peter en Nikky),
ik had jullie vrijdag al een mail gestuurd maar die is waarschijnlijk niet aangekomen. Fijn dat jullie ons zo op de hoogte houden, want jullie zijn veel in onze gedachten.
Een heftige uitslag, maar jullie hadden er al wat rekening mee gehouden. Gelukkig dat-ie goed te behandelen is; er zal nog een lange, zware weg volgen, maar als ik de verhalen over Peter zo hoor gaat dat vast lukken. Wat fijn dat hij zo'n kanjer is.
Wij wensen jullie heel veel sterkte, en moed, en we nemen jullie op in onze gebeden.
Liefs,
Luuk en Petra en kinderen.
Hallo Martin, Alide en Nicky,
Bedankt voor jullie email. Erg verstandig om het zo te doen want ik kan me voorstellen dat je erg moe wordt van alle telefoon. En alle emoties omtrent deze zorg is al vermoeiend genoeg.
Ook wij zijn erg geschrokken van het nieuws en denken veel aan jullie. We zullen Peter een kaartje sturen hoor!
We hopen dat er binnenkort meer duidelijkheid is omtrent de zwelling.
Als we iets voor jullie kunnen doen, dan horen we dit graag. Ook al is het even boodschappen doen, schoonmaken, de was doen of wat dan ook maar! Oke????
We nemen binnenkort even weer contact met jullie op.
Hou jullie taai en veel sterkte..
Groeten Martin en Anky
Hallo Martin en Alide
Ik wil je toch even mailen ,want het bericht wat ik hoorde ,grijpt me zo aan .
Ben er sindsdien mee bezig . Het is zo onbegrijpelijk soms in het leven , dat je denkt waarom nou toch ? Een jong menneke nu al met zoiets ergs?
Je zou er boos van worden ,maar ja waarop en wie ?
Het enige wat ik jullie in deze spannende dagen kan zeggen ,dat je elkaar vast moet houden .Klinkt mooi natuurlijk ,maar je weet wel wat ik ermee bedoel .Mensen laten elkaar erg gauw los .
Het samen er tegen aan gaan dat geeft KRACHT ,en Hoop.
Ik weet dat julie fijne mensen om je heen hebt ,die jullie steunen ,maar mocht je mij er bij nodig zijn dan ben ik er voor jullie .
Het enige wat ik nu kan doen is dit laten weten, en voor Peter en jullie bidden .(klinkt vroom maar meen het oprecht ,hoewel ik met bidden zelf ook wel eens moeite heb )
We blijven positief ,en ik zal hem regelmatig een kaart sturen .
Voor nu eerst een lieve groet in verbondenheid.
Jo
Hoi Alide,
Wat een schrik zeg allemaal, je weet dus nog niet helemaal precies wat het nu is?
Ik wil Peter graag een kaartje sturen, maar hoe oud is hij eigenlijk?
Ik wil jullie heel veel sterkte en steun toewensen en natuurlijk ook veel sterkte en beterschap voor Peter!!
Het is vreselijk als je kind in het ziekenhuis ligt, ark heeft ook 2 keer in het UMCG gelegen, toen hij 4 was en toen hij 6 was, beide keren voor een ooroperatie, je ligt er duizendmaal liever zelf dan dat je je kind daar ziet liggen, ik wens jullie nogmaals heel veel sterkte toe en ik hoop dat, je me als je tijd hebt, mij op de hoogte wil houden!!
Liefs,
Ans
Beste Martin en Alide,
Goed om via de mail even rechtstreeks informatie van jullie te krijgen. Ik heb de mail doorgestuurd naar IT en unit.
Uiteraard bespreken we elke dag op de unit welk nieuws er is.
Wat betreft de formele kant, Martin: ik heb in overleg met P&O bijzonder verlof voor je geregeld. Dat betekent dat je afwezigheid geoorloofd is vanwege bijzondere familieomstandigheden en dat je dit geen uren kost. (Dat is nl. wel zo bij zorgverlof, maar dus niet bij bijzonder verlof).
Heel veel sterkte gewenst. We denken aan jullie.
groet,
Heleen
Lieve Martin en Alide,
Perfect zo'n mailtje!!! Wij hopen (en bidden) dat dit ook rust voor jullie met zich mee zal brengen!
Wij kunnen zo gerichter meeleven en meebidden.
Tuurlijk zou ik graag "live" met je praten, maar dat wil iedereen en dat kan nou eenmaal niet. Ook Nicky heeft jullie immers zo nodig, maar ook niet onbelangrijk: ook jullie zelf moeten thuis even op adem en tot rust kunnen komen (kun je nog een lekker borreltje nemen of durf je dat niet?)
Ik weet ook dat Susanne erg bang is dat nieuws over Peter een eigen leven gaat leiden, maar toch denk ik ook dat jullie vrienden en bekenden op deze (mail) manier beter kunnen meeleven en wat ik al eerder zei: mee kunnen bidden.
Met dit soort dingen is het nou eenmaal zo dat als je aan het begin van het dorp zegt dat je pijn in je teen hebt, hij er aan het eind van het dorp al af geamputeerd is door het "klets" circuit...hoe vervelend dat ook kan zijn.
Misschien ben ik te "brutaal" geweest door dit ook aan mijn naaste "zussen-in-de-Heer" uit de VBG te vertellen, maar ook zij willen voor jullie bidden (zoals ook Elvira's moeder Martine). Bij ons in de kerk is het gewoon om met elkaar biddend om mensen heen te gaan staan en dat willen ze ook voor jullie doen!
Als ik dit niet had mogen doen (en als je liever wilt dat ik dat niet meer doe, zeg het!) dan sorry.....
Het is ook het fijnst het nieuws gewoon uit jullie hand te kunnen horen en ik ben erg blij met dit mailtje! Het is dan toch net alsof we even bij je zijn....
Goed dat het ziekenhuis zo goed op Peters voedingstoestand let, maar wat sneu voor die jongen dat ie zo'n sonde moet meemaken. We hopen maar dat ie er snel aan mag wennen en zo in een wat betere konditie kan komen.
Lieverds, we denken ontzettend veel aan jullie en dragen jullie op voor Zijn troon,
dikke hug,
Alyda en Jan Willem
Lieve Alide en Martin
Ik heb me afgevraagd hoe jullie je als ouders moeten voelen in
deze situatie.
Ik vond dit gedicht.
We wensen jullie heel veel sterkte bij alles wat nog komen gaat.
Ons hart ligt bij Peter en jullie als gezinnetje.
We hopen van harte dat jullie peter gauw weer thuis mogen
verwelkomen.
Heel veel liefs
Susanne, Andre,
Remco en Pascal
onbeschrijfelijk verdriet
een onvergetelijke dag
toen ik de woorden horen
totaal van slag
mijn hart te doorboren
stond daar zomaar sprakeloos
tranen in gehouden
voelde me zo machteloos
tegenover jou
'k wist niet wat te zeggen
nam gewoon je hand
geen woord kon ik uitbrengen
op nul stond mijn verstand
wat voelde ik me rot
zo onbegrijpelijke pijn
helemaal kapot
omdat jij dat juist moest zijn
niets kon me nog deren
nu jij hier zo ligt
'k wil dat je blijft leven
't is daarvoor dat ik bid
Hallo Mike en Alide
Wat een donderslag bij heldere hemel van morgen toen Heleen om 8.00 uur met deze vreselijke boodschap kwam.
De gehele unit was van slag (veel koffie, water, en tissues)
Het etentje voor morgen gelijk afgezegd en Heleen heeft iedereen die er niet was gebeld.
Wie had dit verwacht dat dit achter een buikpijn vandaan komt. Is het achteraf de vorige keer misschien al een begin geweest, je weet het niet en achteraf........
Hoe is Peter er zelf onder. Is hij vandaag naar het UMCG gegaan.
Weten jullie al iets meer wat er nu gaat gebeuren.
Lieve mensen we wensen jullie heel veel sterkte toe en leven met jullie mee.
Groetjes
Bé en Willie
Hallo Alide,
Ik wil jullie even erg veel sterkte wensen en hoop dat jullie zoon gauw het ziekenhuis mag verlaten.
Natuurlijk gaat nu al je aandacht naar hem en wij zien mekaar zeker weer.
Het allerbeste gewenst
Groetjes Birgit
familie Aikema,
Am en ik zijn vreselijk geschrokken van het bericht van Peter. Ik hoorde van Heleen dat hij kanker heeft. Ik hoop dat het relatief vroeg ontdekt is, zodat hij een effectieve behandeling kan krijgen. Heel vele sterkte en kracht de komende tijd, we komen zeker even langs om Peter een hart onder de riem te steken.
Erik en Am
Een reactie posten