Het afgelopen schooljaar en de controle in het UMCG

Zo de vakantie zit er weer op, net als het schooljaar 2008/2009.
Eerst maar even een terugblik op het afgelopen schooljaar.
Peter heeft het afgelopen jaar groep 7 nog een keer gedaan omdat hij het jaar daarvoor door zijn ziekte teveel heeft gemist.
We hebben in overleg met school en met Peter besloten dat Peter het jaar nog een keer over doet, zodat hij het in groep 8 niet te moeilijk zou krijgen.
Helaas heeft dit niet het gewenste effect gehad….
Er is door de juf totaal geen aandacht aan de situatie van Peter geschonken, hij werd aan zijn lot overgelaten en de vakken waar hij moeite mee had werd niets mee gedaan.
Zij legde de verantwoording bij Peter neer en gaf hem totaal niet de aandacht en begeleiding die hij nodig had.
De directeur heeft in het afgelopen jaar veel gesprekken met de juf gehad over de situatie van Peter en onze verwachtingen van haar.
Helaas heeft de juf er niets mee gedaan, zodat de interne begeleider (IBer) en de directeur die taak van haar over hebben genomen.
Pas tegen het eind van het schooljaar werd er door hun aandacht aan Peter zijn problemen besteed, nadat ze hebben toegegeven dat ze de situatie totaal verkeerd hadden ingeschat. Ze hebben hiervoor hun verontschuldigingen aangeboden, maar helaas was het kwaad al geschied.
De achterstand die Peter had heeft hij door het falen van de school dus niet in kunnen lopen.
Hij zal het het komende schooljaar dus niet makkelijk krijgen, maar ik heb er alle vertrouwen in dat het goed komt. Aan het eind van het vorige schooljaar is Peter getest door de schoolpsycholoog. We hebben de uitslag van die test gekregen in een gesprek met de psycholoog, de IBer en Peters nieuwe juf.
Het vermoeden bestaat dat Peter ADD heeft, dat wordt ook wel Alle Dagen Dromerig genoemd ( ff googelen voor de juiste definitie) en hij heeft ons verwezen naar Acare voor de juiste diagnose.
We hebben Peter aangemeld maar nog niets gehoord.
We gaan het komende schooljaar vol vertrouwen van start.
Hij heeft nu een juf die inziet wat Peter allemaal mee heeft gemaakt.
Zij wil samen met Peter werken aan de moeilijkheden, maar wat ook heel belangrijk is, zij neemt haar verantwoordelijkheden en legt ze niet bij Peter neer.
Ze zullen het samen doen dit jaar en dat vind ik al een hele belangrijke start.
Maar ook nu zullen we er met de neus bovenop zitten.
De teleurstelling is nog heel groot, de woede is wat gezakt (bij mij, Alide)
Martin kan gelukkig goed relativeren en kan het dus goed achter zich laten.
Ik probeer het ook, dus we beginnen het nieuwe schooljaar met frisse moed.
Peter heeft er zin in, wij dus ook!!!!!!

Dan de vakantie.
We zijn dit jaar niet naar Ameland geweest omdat we Shadow niet in een kennel wilden doen. Daarom zijn we een weekje in een huisje van Stichting Gaandeweg geweest, zodat Shadow mee kon. Het was toch wel een andere vakantie dan we gewend zijn.
We zijn naar Landal Stroombroek in Braamt geweest.
http://www.gaandeweg.nl/ http://www.landal.nl/
We hadden schitterend weer en hebben ons prima vermaakt, maar je merkt dat je toch erg gebonden bent als je een hond mee hebt op vakantie.
We hebben op 1 augustus de verjaardag van Shadow gevierd met 2 lekkere kluiven voor hem en we hebben er samen eentje op gedronken......
Op veel plaatsen mogen geen honden komen dus deden we veel dingen gescheiden.
Shadow alleen in het huisje laten was geen optie. We hebben het geprobeerd, maar hij jankte de hele boel bij elkaar en dat wilden we hem, maar ook ons zelf niet aandoen.
We hebben wel gezellig samen boswandelingen gemaakt en we zijn ook nog een avondje naar Duitsland geweest, op bezoek bij Dingo en Ivil ( www.streepjes.com ), 2 soortgenoten van Shadow.
We hebben besloten om volgend jaar wel weer naar Ameland te gaan, dan zonder Shadow.
Waar we hem dan onder brengen zien we dan wel weer, misschien kan hij wel terecht bij iemand van het Hollandse Herder forum, waar Martin lid van is.
We zijn in de vakantie ook nog op bezoek geweest bij de vader van Shadow.
De eigenaar heeft nog 2 Hollandse Herders en eentje daarvan had puppy’s.
Dat vonden de kids helemaal geweldig.

En dan volgt de controle in het UMCG.
Peter moest eigenlijk op 17 augustus voor controle, maar dat was de eerst schooldag, dus de controle is een weekje veschoven.
We moesten er op tijd zijn want er moest bloed geprikt worden en urine opgevangen worden, dit om te kijken hoe de nierfunctie was.
Ook de bloeddruk werd gecontroleerd.
De oncoloog was op vakantie dus de controle werd gedaan door Edith, de nursepractitioner.
Ze was eigenlijk heel tevreden over Peter zijn gezondheid en ze vond hem er erg goed uitzien.
Peter was in een half jaar tijd 7 cm en 4 kilo gegroeid.
Wel had Peter last van zijn keel en constateerde zij een keelontsteking.
Dus veel koud drinken en waterijsjes was het advies en af en toe een paracetamol indien nodig.
Na de controle moest er nog een röntgenfoto gemaakt worden om te kijken of er ook uitzaaïngen in de longen zaten.
De uitslag van de onderzoeken zou ik donderdagmiddag krijgen.
Dan is het toch wel ff weer spannend hoor, je weet eigenlijk dat het wel goed zit, maar je wil graag de bevestiging vanuit het ziekenhuis hebben.
Nou alles was ook goed, de nierfunctie was prima en de longen waren schoon.
Dus we waren toch allemaal weer opgelucht……
De volgende controle is op 30 november.
Daarna nog een controle in februari en dan moet Peter elk half jaar voor controle.

Groeten
Martin, Alide; Peter en Nicky
en een poot van Shadow

Controle ziekenhuis en judoexamen

Op 18 mei moesten we weer voor controle naar het UMCG. Wederom ging er iets fout wat betreft het bloedprikken. We moesten er een half uur eerder zijn vanwege het bloedprikken wat deze keer dus niet door ging . Wel moest Peter urine inleveren. Na enige moeite (hij was net thuis geweest) heeft hij toch iets in een potje kunnen krijgen . Daarna was het wachten op de oncoloog..., die was dus afwezig en Edith, de nursepractitioner, nam het over. Gewogen en gemeten, gevoeld, geluisterd, beluisterd, beklopt en bloeddruk gemeten....Peter is sinds augustus 5 cm gegroeid (is ook wel te merken aan zijn kleren) en 3 kg gegroeid (ook te merken). Edith heeft nog wel wat eet, drink en snoep tips gegeven . Alles was goed, prima zelfs.... Toch weer een opluchting en een bevestiging van wat we eigenlijk al wel wisten . Omdat alles dus behoorlijk uitliep waren we 15 min te laat op de röntgen voor de foto . Daar krijg ik vrijdagmiddag de uitslag van, maar ik ga ervan uit dat daar geen bijzonderheden uitkomt. Daarna vlot weer richting huis, snel een stokbroodje in de oven en dan de kids weer naar school. Maar goed, terug naar het UMCG..... Alles was goed... Edith vond dat Peter er geweldig goed uitzag, vooral zijn mooie bos haar , wat een stuk dikker is geworden na alle chemo. Tot februari 2010 moeten we nog om de 3 maanden voor controle en daarna ieder half jaar... Te gek toch..... Wat een leuke bijkomstigheid is, tijdens het wachten en tussen de bedrijven door hebben we heel gezellig met een gezin wat ook lid is van de Bea hyve zitten kletsen over de kids, de behandeling, doe een wens enz, enz. Het manneke werd gister opgenomen voor zijn laatste chemokuur..... Kom op Joey, zet'm op!!!!!!! En dan het judoexamen om 17.30u Gelukkig was het maar een klein clubje wat examen moest doen (de vorige groep was veel groter en liep dus een half uur uit). Het ging allemaal prima, Peter heeft heel goed laten zien wat hij allemaal in zijn mars heeft..... Hij is dus geslaagd voor de bruine slip, op zijn gele band die hij had gehaald voordat hij ziek werd..... Dus het gaat echt op alle fronten goed met Peter. We hopen dat dit zo door blijft gaan.....
Groeten Martin,Alide,Peter en Nicky.

De wensvervulling van Peter

Vrijdagmorgen stonden we op de normale tijd op omdat Peter en Nicky nog van niks wisten.
Martin had de dag ervoor al laten weten dat hij vrijdag vrij was omdat hij in de tuin aan de slag wilde, vandaar dat de kids het niet raar vonden dat Martin niet om 7.30 uur aan het werk ging. Ze keken wel even vreemd op toen opa om 8.30 op de stoep stond met de mededeling dat hij erg nodig naar het toilet moest (opa kwam Shadow ophalen om hem naar het pension te brengen). Om 8.30 zei Peter opeens dat het half 9 was en dat we snel naar school moesten.
Onze uitleg dat de school om 9.30 uur begon werd geaccepteerd.
Vervolgens ging tegen 9 uur de bel en stonden er mensen van Doe Een Wens Stichting op de stoep. Toen ging er bij de kinderen een belletje rinkelen.
Na de uitleg dat wij met Harm en Gertie mee zouden gaan en dat Fanny in ons huis zou blijven stapten we in de auto.

Dag 1

We gingen op weg, maar waarheen was voor ons een groot raadsel. We reden even een rondje langs de school en gingen toen op weg naar een voor ons onbekende bestemming.
De eindbestemming was Leens, we gingen naar insectenwereld. Daar werden we warm ontvangen en konden eerst zelf rondkijken. Vervolgens kregen we van Tom een uitgebreide rondleiding, met name over de insecten en het nut ervan. Peter kreeg nog een baardagama (soort hagedis), een egel, een schildpad en een kerkuil op zijn hand en een slang in zijn nek. Ook mochten Peter en Nicky de neusberen voeren.
Vervolgens konden Peter en Nicky zelf een sprinkhaan prepareren. Daarna gingen we met z’n allen patat eten met een ijsje na. Na nog even rondgekeken te hebben gingen we verder naar wederom een voor ons onbekende bestemming.
We kwamen terecht in Assen, in de Smelt.
Ook daar werden we warm ontvangen en gingen we eerst met z’n allen iets drinken en kregen Peter en Nicky rugzak gevuld met allerlei lekkers en kadootjes.
Daarna gingen wij met z’n viertjes zwemmen en gingen Harm en Gertie “even weg”.
Na het zwemmen gingen we eten in het piri piri restaurant in de Smelt, vervolgens werden wij afgeleverd in hotel van der Valk in Assen, waar voor ons 2 kamers waren gereserveerd.
Er stond voor ons een verassingspakket klaar met daarin drinken voor de kids een paar pilsjes voor Martin en wijn voor Alide en het nodige om te smullen en nog een doos met spelletjes, maar daar zijn we niet meer aan toe gekomen.
We hebben heerlijk op bed liggen televisie kijken, waarna we tegen een uur of 11 zijn gaan slapen. We zouden gewekt worden voor het ontbijt de volgende ochtend.

Dag 2

We moesten zaterdagmorgen vroeg opstaan, want vanaf 7 uur werd het ontbijt geserveerd en we zouden om 8 uur weer opgehaald worden door Harm en Gertie. Het enige wat ons werd verteld is dat we een aardig lange autorit voor de boeg hadden. Na een korte nachtrust was het behoorlijk stil in de auto.
Eenmaal goed wakker gingen wij onderweg alle borden bekijken en raden waar we heen zouden gaan. Uiteindelijk kwamen we terecht in een plaatsje vlak bij Utrecht, Haarzuilens en gingen we naar de Elf Fantasy Fair.
Hier hebben we een indrukwekkende dag beleefd, maar ook erg vermoeiend al die indrukken van vreemd uitgedoste mensen.
Peter en Nicky hebben allebei nog een kadootje uit mogen kiezen.
Tegen een uur of half 4 hadden Alide en de kids het wel gezien en zijn we richting auto gelopen. Onderweg hebben we bij Staphorst nog een tussenstop gemaakt om even de benen te strekken en even wat te drinken.
Daarna zijn we doorgereden naar Assen waar we bij een pizzeria heerlijk hebben gegeten.
Na het eten werden Peter en Nicky toch wel een beetje ongeduldig en moe, maar we moesten nog even geduld hebben, we konden echt nog niet weg……
Plotseling kwam er een echte Porsche voorrijden.
Wat bleek nu…… die Porsche kwam speciaal voor Peter, hij had nl. aangegeven wel eens een ritje in een Porsche te willen maken. Dat hadden de wenshalers dus goed onthouden.
Na een fotoshoot in en om de Porsche zijn we weer richting Groningen gereden, uiteraard mocht Peter in de Porsche naar Groningen.
Dat vond hij geweldig. De chauffeur heeft hem op de snelweg even flink op zijn staart getrapt.
Peter was daar zo van onder de indruk dat hij onderweg zijn vriend/buurjongen Patrick heeft gebeld met de mededeling dat hij onderweg naar huis was in een hele coole auto.
Eenmaal thuis werden we opgewacht door Fanny en haar mede klussers en…Patrick.
Opa kwam gelijk met ons thuis, hij kwam Shadow weer terug brengen.

Iedereen ging mee naar binnen om de allerlaatste verrassing voor Peter te bekijken.
Peter heeft een compleet ingerichte tienerkamer gekregen.
Alles in zijn kamer is nieuw,het behang, de lamellen, de vloer, het bed, de kasten, het bureau en alle accessoires die je maar kan bedenken in een tienerkamer.
Er is zelfs genoeg opberg ruimte voor al het speelgoed van Peter.
Alles heeft een likje verf gekregen en ziet er weer fris uit.

Peter heeft een compleet ingerichte kamer in de stijl van Lord of the Rings gekregen.
Op 1 muur staan alleen maar afbeeldingen van Lord of the Rings, er staat een klokje van Lord of the Rings en op de deur hangt een mooie poster en er staat een grote afbeelding van Gollum. Wat moet dat een mega klus zijn geweest om die muur er mooi in te krijgen.
Nou het is allemaal prima gelukt en we waren allemaal enorm onder de indruk wat Fanny en haar beide klussers in 2 dagen voor elkaar hebben gekregen.
Wat geweldig!!!!!!!!!
Dan staat er een enorm mooi boeket bloemen op tafel en een mooie Lord of the Rings taart in de keuken……op die taart staat het oog van Sauron.
Het waren 2 geslaagde dagen…… er zijn geen woorden voor om Fanny, Harm, Gertie, de beide klus mannen en de chauffeur van de Porsche te bedanken…… en natuurlijk de Doe Een Wens Stichting die dit allemaal mogelijk heeft gemaakt.
!!!!! BEDANKT ALLEMAAL !!!!!
Wij, maar vooral Peter gaan nog erg lang na genieten…

Groetjes
Martin, Alide, Peter en Nicky

Peter zit weer op judo ! Voordat Peter ziek werd had hij al ruim een jaar aan judo gedaan, maar is er destijds om verschillende redenen mee gestopt.
Omdat het goed is voor Peter om te bewegen hebben we vorige week weer eens bij het judo gekeken. Peter heeft hier zichtbaar van genoten en wilde op het eind van de training zelfs meedoen ! Vandaag heeft Peter dus voor het eerst sinds zijn herstel weer meegetraind, en hij vond het als vanouds fantastisch ...onze van der Geest in de dop... :D

stukje reklame: www.dijkmansport.com

We zijn maandag 16 februari weer voor controle naar het UMCG geweest.
Pascal had de nacht ervoor bij ons gelogeerd, zodat hij kon ook mooi mee kon, kon hij ook eens zien hoe de controle in zijn werk ging.

We waren op tijd, waardoor ze direkt konden beginnen met de bloeddruk, die was prima…… 130/75. Daarna werd er bloed geprikt, omdat we meedoen met een bepaald onderzoek over kinderen met kanker die koorts krijgen moest er wat extra bloed afgenomen worden.
Dus kon het dit keer niet middels een vingerprik, maar moest het uit een ader in de arm.
Ging prima, zelfs zonder emla zalf!!!!!
Daarna volgde het gesprek met dr. Tamminga. Peter had 2 vragen voor hem.

1 Hoe komt het dat ik kanker heb gekregen
2 Hoe groot is de kans dat het weer terug komt.

Peter had gewoon ‘vette pech’ aldus dr Tamminga dat hij kanker heeft gekregen.
Hij had niks kunnen doen om het te voorkomen. Net zoals Pascal ‘vette pech’ had dat hij diabetes heeft gekregen.

De kans dat het terug komt wordt elke controle kleiner. Er zijn tot op heden geen uitzaaïngen gevonden en de kans daarop wordt telkens kleiner.
Dit was voor Peter een geruststelling, maar voor ons natuurlijk ook.

Na de controle bij de oncoloog was het tijd voor de echo en de röngenfoto.
De radioloog liet tijdens de echo al doorschemeren dat er geen reden tot ongerustheid was, maar dat we de uitslag wel van dr Tamminga zouden krijgen.
De radioloog heeft op Peter zijn verzoek de alvleesklier even laten zien aan Pascal, i.v.m. zijn diabetes.
Daarna werd er een nieuwe afspraak gemaakt voor de telefonische uitslag van alle onderzoeken en een afspraak voor de volgende controle. De volgende afspraak is op maandag 18 mei en de uitslag van de onderzoeken heb ik vanmiddag gekregen.

!!!!!!!!! ALLES WAS GOED !!!!!!!!!

We hebben hier verder niets meer aan toe te voegen…… We hadden er alle vertrouwen in dat de uitslagen goed waren. Maar er zat toch een stemmetje in mijn achterhoofd die zei……misschien is er wel een verdwaalde uitzaaïng zich ergens lekker gaan nestelen en is die nu pas op de foto of echo te zien.
Slaat natuurlijk nergens op, maar die angst heb ik regelmatig gehad. Dan denk ik aan de uitspraak van dr. Tamminga, dat de kans op terugkeer elke controle kleiner wordt……

De volgende controle is 18 mei, dan zal er alleen een röntgenfoto gedaan worden en bloedonderzoek.
De volgende echo zal zijn over 4 jaar, wat op zich al een reden is tot optimisme.
Immers, er is nu geen aanleiding om weer een echo te laten maken.

We hebben helaas nog niets gehoord van de Doe Een Wens Stichting, maar we hebben geduld.

Met Shadow gaat ook alles goed, hij begint al aardig puberaal gedrag te vertonen.

Over school en de problemen daar…… er wordt aan gewerkt, zo niet, dan zullen we andere stappen ondernemen. Het heeft nu lang genoeg geduurd.

Groeten
Martin, Alide, Peter en Nicky
en een poot van Shadow