dinsdag 9 november 2010

Tsja........veel te lang geleden.

Het is al ruim een jaar geleden dat er iets op de web-log geschreven is.
Hebben we dat jaar dan helemaal niets meer beleefd??????
Jawel hoor, maar gelukkig bijna alleen maar leuke dingen.

Bij Accare zijn er uitgebreid gesprekken geweest met Peter en ook met ons.
Als het al de diagnose ADD is, is het een hele krappe diagnose.
Peter heeft na een aantal gesprekken aangegeven er niet mee door te willen gaan.
Wij, maar ook Accare waren het er wel mee eens, maar zijn dossier blijft open.
Dus mocht het nodig zijn dan kunnen we weer aan de bel trekken.


VILLA PARDOES

We zijn van 18 t/m 28 december 2009 naar Villa Pardoes geweest.
Het heeft heel wat voeten in aarde gehad om vanuit Groningen te kunnen vertrekken.

Voorbereidingen voor vertrek naar Villa Pardoes

Dit verhaal had ik op 17 december 2009 al geschreven........

Het sneeuwt hier al onafgebroken vanaf gisteravond.
Er ligt hier een onwijs dik pak sneeuw, zeker ruim 20 cm (heb het opgemeten).
De wegen zijn onbegaanbaar, de kinderen die wel op school konden komen konden blijven, maar de rest mocht thuis blijven.
Het kerstfeest van vanavond gaat niet door en er is morgenvroeg geen school.

En dan Villa Pardoes........................
Wat is wijsheid, gaan we wel of gaan we niet.
Nou ja, we gaan natuurlijk wel, maar weet dus niet of we morgenvroeg al gaan, gezien de weersomstandigheden en de vooruitzichten.
Ik heb net kontakt gehad met Villa Pardoes.
Daar is het net begonnen met sneeuwen, dus overlast zoals wij hier in het noorden hebben hebben ze daar (nog) niet.
Er werd ons geadviseerd om morgenvroeg nog even weer kontakt op te nemen met Villa Pardoes om te overleggen wat we nu gaan doen.
Het kan ook zo zijn dat er vanuit Villa Pardoes besloten wordt om de ontvangst te verplaatsen naar zaterdag (of desnoods zondag), want men weet niet of er nog meer gezinnen problemen ondervinden door de sneeuwval.
Zodra de ontvangst wordt uitgesteld worden we direkt gebeld...........
Maar de kans is redelijk groot dat we onze reis naar Villa Pardoes een dagje uitstellen.

Tsja.................. wat is wijsheid..................
Wordt vervolgd..................


Up-date 17.30 u
Werd net gebeld door Villa Pardoes.
Ze zijn n.a.v. mijn telefoontje gaan rond bellen met de overige gezinnen.
Zoals het nu lijkt zijn wij het enige gezin die hinder ondervind van de hevige sneeuwval (het is nu net even opgehouden met sneeuwen), de overige gezinnen gaan gewoon morgen richting Villa Pardoes, bij sommigen was nog geen sneeuwvlokje gevallen........
Vooralsnog laten ze de 'ontvangst' gewoon doorgaan morgen om 17.30u.
We hebben afgesproken om morgenvroeg nog even weer kontakt te hebben, dan beslissen we wat wij gaan doen.........(mits we de auto weer kunnen vinden onder de bergen sneeuw, welke auto is van ons??????)

Ben nog niet eens aan pakken toe gekomen.
De kinderen zijn de hele middag buiten aan het spelen in de sneeuw en komen om de haverklap binnen voor droge kleren en iets te drinken.
Dan kunnen alle kleren even drogen op de verwarming of in de droger en dan smeren ze hem weer om vervolgens een uurtje later weer verkleumd binnen te komen voor wat eten/drinken en droge kleren.
Dus vanavond als de kids op bed ligt maar ff snel wat tassen pakken.... voor het geval we mogen wel weg gaan.................
Pffffffft..... spannend hoor.

Up-date vrijdag 18 dec 12.45

We hebben besloten om toch te gaan vandaag, na telefonisch overleg met Villa Pardoes.
Ben vanmorgen ruim een uur bezig geweest om de auto sneeuw vrij te krijgen.
daarna nog een poos bezig geweest om de auto de weg op te krijgen, want Shadow moest nog weg gebracht worden.
Maar goed............ we gaan zo meteen nadat we de auto ingepakt hebben op pad en we zien wel hoe laat we waar aankomen (hihi).
Jullie horen weer van mij als we weer thuis zijn.

Iedereen ook gezellige kerstdagen................

Verslag 10 dagen Villa Pardoes

We zijn vrijdag 18 december uiteindelijk toch rond 13.30 uur vertrokken.
De snelwegen waren redelijk goed begaanbaar, waardoor we zonder al te veel hindernissen tegen 17.00u arriveerden in Villa Pardoes.
We hadden zelfs nog even tijd om voor de ontvangst de auto uit te pakken en het huisje 'het Stenentijdperk' te bewonderen.
Ook hebben de kids hun kadootjes uitgepakt en hebben we bekeken wat ons allemaal is toebedeeld door de bedrijven in de omgeving.
Daarna kregen we samen met de al aanwezige gezinnen na een warm welkom een lekker buffet aangeboden.
Na het buffet hebben we de bedden opgemaakt en de Villa verder verkend en kennis gemaakt met de overige gasten.
Nicky kwam na een uurtje met de mededeling dat ze al een vriendinnetje had gevonden.
Geweldig, zo ongedwongen en enthousiast ze was……
Voor Peter was het helaas anders, er waren niet veel kinderen van zijn leeftijd, maar ondanks dat heeft hij zich wel vermaakt.

Er werden ontzetten leuke activiteiten voor ons georganiseerd:
* kroonknutselen * kerstworkshop *opdrachtenspel *Tijn Mandarijn, de balonnenclown
* kerstontbijt met kadootjes * glittertatoo laten zetten * voetreflexmassage * bingo
* musical the Sound of Music in het Efteling theater.
Sommige activiteiten konden niet doorgaan omdat het voor de vrijwilligers vanwege het slechte weer onmogelijk was om naar Villa Pardoes te komen.
Maar afgezien van de activiteiten hebben we ons prima vermaakt, in de whirlpool, met een filmpje kijken, lekker een spelletje op de computer of playstation of gewoon lekker kletsen met de overige gasten, onder het genot van een hapje en drankje (al dan niet met alcohol hihi)

We zijn regelmatig naar de Efteling geweest. Aan het begin van ons verblijf was de python gesloten, vanwege de heftige sneeuwval en de strenge vorst.
Dat was maar goed ook, want we konden toen hij eenmaal open was, ’s avonds in ons huisje de python horen denderen en de mensen horen gillen en dat elke 10 minuten.
Zaterdag 19 dec hebben we het er maar een uurtje volgehouden, het was ontzettend koud.
Omdat het weer ontzettend slecht was ( de hoeveelheid sneeuw wat bij ons al gevallen was, viel nu in Kaatsheuvel en omstreken) hebben we niet zo veel ondernomen, maar we hebben ons prima vermaakt in en om de Villa.
Maandag werd ons een gezamenlijk ontbijt aangeboden en hebben we kennis gemaakt met de vaste staf.
Maandag werd de whirlpool gerepareerd dus daar hebben we ook af en toe lekker ontspannen ingezeten. Dan voor de verandering maar weer een keertje naar de Efteling.
Omdat het verblijf in het teken stond van kerst hebben we veel kerst activiteiten gedaan, veel kerst knutselen, een kerst workshop, placemats maken.
We hebben nog heerlijk gewinkeld en gestruund in Kaatsheuvel.
Donderdag voor kerst zijn we nog lekker wezen winkelen in Tilburg, doe je niet zo snel vanuit Groningen (hihi).
Omdat we toch hals over kop zijn vertrokken vanuit Groningen had ik vergeten leuke 'kerst kleren' voor Nicky mee te nemen, dus haar maar ff in het nieuw gestoken.
Er ontstond nog een gevaarlijke situatie toen er een flink pak sneeuw van een schuin aflopend dak afgleed en met veel kabaal naast Martin en Peter op de grond terecht kwam.
Gelukkig was een gedeelte van het pad met linten afgezet, Anders waren mijn beide mannen onder een lading sneeuw bedolven.
Kerst avond heeft een van de vrijwilligers een leuk kerstverhaal voorgelezen.
Het verliep soms toch anders dan gepland omdat sommige vrijwilligers niet konden komen vanwege het slechte weer, soms was er dus maar 1 vrijwilliger.
Soms gingen ze ook eerder naar huis vanwege de weervoorspellingen.
Eerste kerstdag werden we wakker en lag er voor alle kinderen en voor elk gezin een kadootje onder de kerstboom, waar al niet aan gedacht wordt.
Tweede kerstdag kregen we weer een ontbijt aangeboden en was er een van de kinderen jarig, gelukkig hadden we al een kadootje voor haar gekocht.
We hebben nog een bezoekje gebracht aan safaripark de Beeksebergen.
Ons werd aangeraden om de safari niet te voet te doen, want de paden waren veranderd in een ijsbaan, dus zijn we weer in de auto gestapt om de auto safari te rijden.
De auto safari duurde 3 kwartier, maar we hadden zoiets van 'is dit het nu'.
Nou voor ons dus niet, dus hebben we daarna alsnog de wandel safari gedaan.
Het was inderdaad erg glibberen, maar we hebben er toch van genoten, het was zeker de moeite waard.
We hebben toch een aantal dieren gezien die we met de auto safari niet tegen zijn gekomen.

We hebben ons ook buiten in de sneeuw prima vermaakt met een sneeuwballen gevecht zodat we verkleumd weer binnen kwamen waar we gelukkig heerlijk aan de warme chocomel konden gaan en zo lekker weer opwarmen.
Gedurende ons verblijf bleef het weer slecht zodat we weinig hebben ondernomen en van de omgeving hebben kunnen zien.
Aan het eind van ons verblijf in Villa Pardoes was veel sneeuw al verdwenen, zodat ook de terugreis zonder problemen verliep.
Het was wel jammer dat we geen gelegenheid hebben gehad om uitgebreid afscheid te nemen van de overige gasten.

En.............ik zou wel eens willen zien hoe Villa Pardoes er zonder sneeuw uit ziet........ , net zoals de Efteling....


En dan gaan we gewoon weer verder.........
Ik moet heel diep terug graven in mijn geheugen.


De controles in het UMCG waren allemaal prima. We hebben de afspraak gemaakt dat we gebeld worden als er bijzonderheden gevonden worden in het bloed, urine of op de röntgenfoto's.

Peter heeft op 7 juli afscheid genomen van de basisschool door middel van de musical, opgevoerd door de leerlingen van groep 8.
Groep 7 deed ook mee omdat het een combinatiegroep was.
Dat werd ook wel tijd, Peter was er al helemaal aan toe om naar de middelbare school te gaan

Inmiddels is Peter ook al beugelbekkie geworden, hij heeft dus een beugel......

In de vakantie hebben we het nog wel ff heel stoer gehad.
Peter was met vriend Patrick een weekje mee naar Drenthe en wij zaten nog op Ameland.
Peter had de dag na vertrek ontzettend veel last van buikpijn, een pijn die hij nog nooit eerder heeft gehad.
We konden niks voor hem doen, alleen maar met hem blijven praten en proberen hem gerust te stellen.
Hoe doe je dat??????
Vooral als je zelf enorm ongerust bent
Er ging helaas 's nachts geen boot meer naar Holwerd.
Het heeft ons, maar ook hem zelf de hele nacht wakker gehouden.
Gelukkig kreeg ik in de loop van de ochtend een telefoontje van Peter...........
Hij had een keer overgegeven en voelde zich na een tijdje weer kip lekker.
Kip lekker, maar wel doodmoe na een slapeloze nacht..............

Na de vakantie is Peter gestart op de middelbare school.
Hier heeft hij het reuze naar de zin en heeft hij zijn draai inmiddels helemaal gevonden.
Hij is zo gemotiveerd dat hij uit zichzelf op staat, zelfs al hij zich niet lekker voelt.

Ja, want hij voelt zich af en toe wel eens niet goed.
Nog af en toe buik klachten, moeite met poepen en slechte eetlust.
Na lang wikken en wegen en Peter goed observeren heb ik toch maar het UMCG gebeld en mijn zorgen voorgelegd.
Er is direct actie ondernomen en ik ben op 25 oktober met Peter naar het UMCG geweest voor een extra controle.
Er is een echo van zijn buik gemaakt, dat moest nuchter en met een volle blaas.
De volle blaas was wel gelukt, maar het nuchter blijven dus niet.
Gewoon vergeten en hem dus een broodje voorgezet.........(dom hé).
Na de echo heeft de oncoloog hem helemaal nagekeken.
Hij voelde in de buik toch wel iets, maar zei dat dat ontlasting was.
Tsja........... zo begon de ellende 3 jaar geleden ook.............. ik was dus nog niet gerust gesteld.
Maar hij garandeerde mij dat het de dikke darm was die vol ontlasting zat.
(Hij voelde het links en daar zat 3 jaar geleden de tumor rondom de nier, dus die kan er nu niet meer zitten)
Na thuis aan de pruimen, kiwi en roosvice laxo kwam er toch na een paar dagen wel het een en ander los.
Dus moet ik het nu naast me neer leggen..............
Het liefst zou ik vragen of de oncoloog nu nog een keer Peter zijn buik wil voelen.
Maar bij mij persoonlijk zit de schrik er wel eventjes weer in.

Peter is inmiddels van judo af, nou eigenlijk gaat Peter van judo af.
Hij vind het echt niet leuk meer en hij sport tenslotte al 2x in de week, daar komt nog bij dat hij ook op school 1x 2 uur sport en nog 1x een uur zwemmen heeft.

Eigenlijk wil ik hiermee het verhaal van Peter afsluiten.........
Maar hij blijft wel online.
Misschien dat ik nog wel eens weer schrijf, maar heb er ook niet altijd de puf voor.

Dus misschien tot een volgend blog................

Groetjes
Martin, Alide, Peter en Nicky